LYRIC
Hiwaga ng panahon,
Akbay ng ambon
Sa piyesta ng dahon,
Ako’y sumilong
Daan-daang larawan ang nagdaraan
Sa aking paningin
Daan-daang nakaraan ibinabalik
Ng simoy ng hangin
Tatawa na lamang, at ba’t hihikbi
Ang aking damdamin,pinaglalaruan ng baliw at ng ulan……
At sinong di mapapasayaw ng ulaaaaaaan,
At sinong di mababaliw sa ulan
Hinulog ng langit,
Na siyang nag-ampon
Libu-libong ala-ala,
Dala ng ambon
Daan-daang larawan ang nagdaraan
Sa aking paningin
Daan-daang nakaraan ibinabalik
Ng simoy ng hangin
Tatawa na lamang, o bakit hindi
Ang aking damdamin, pinaglalaruan ng baliw at ng ulaaaaaaan
At sinong di mapapasayaw ng ulaaaaaaan,
At sinong di mababaliw sa ulan
Tatawa na lamang, o bakit hindi
Ang aking damdamin, pinaglalaruan ng baliw at ng ulaaaaaaan
At sinong di mapapasayaw ng ulaaaaaaan,
At sinong di mababaliw sa ulaaaaaaan
At sinong di aawit kapag umulaaaaaaan,
At sinong di mababaliw,
Ulaaaaaaan
At sinong di mapapasayaw,
Ulaaaaaaan
At sinong di mababaliw sa ulan
Ulan…. Ulan….
Sa ulaaaaaaaaan
Ohhhhh…
